Podczas uroczystego posiedzenia Rady Wydziału Wojskowo-Lekarskiego dnia 3 października 2017 roku. Dziekan Wydziału prof. zw. dr hab. Jurek Olszewski w imieniu Władz Wydziału i społeczności akademickiej złożył gratulacje wraz z życzeniami z okazji 90-tych Urodzin wybitnemu dydaktykowi, naukowcowi i lekarzowi Panu Profesorowi Teofanowi Domżałowi. Z tej okazji Pan Profesor Teofan Domżał otrzymał od Rady Wydziału pamiątkową grafikę wraz z podziękowaniami za wieloletnią pracę w Uczelni i II Centralnym Szpitalu Klinicznym w Warszawie. Laudację wygłosił Jego uczeń prof. dr hab. med. Jan Kochanowski.

BIOGRAM:
Prof. zw. dr hab. n. med. Teofan Domżał

Urodzony w 1927 r. w Cichmianie, w Wielkopolsce.

WYKSZTAŁCENIE
1982 – Profesor zwyczajny nauk medycznych – Rada Państwa PRL 1971 – Profesor nadzwyczajny nauk medycznych – Rada Państwa PRL 1964 – Doktor habilitowany nauk medycznych – Wojskowa Akademia Medyczna, Łódź 1960 – Doktor nauk medycznych – Wojskowa Akademia Medyczna, Łódź 1951 – Lekarz medycyny – Akademia Medyczna, Łódź (I lokata) Uzyskał I (1954) i II (1956) stopień specjalizacji z neurologii

DOROBEK NAUKOWY I DYDAKTYCZNY
Dorobek naukowy – 300 publikacji, autor 9 książek i 14 rozdziałów w podręcznikach.

Liczba wypromowanych doktorów: – 35, habilitacji – 6.

Praca doktorska – 1960, WAM, Łódź, tytuł „O pokrewieństwie i wspólnym podłożu moczenia nocnego, lęków nocnych i somnambulizmu”.

Rozprawa habilitacyjna – 1964, WAM Łódź, tytuł: ”Nowy sposób wykrywania i oceny zaburzeń czucia somatycznego”

Mianowany na stopień pułkownika Wojska Polskiego w 1972 roku. W 1973 został Naczelnym Neurologiem WP i przez ponad 25 lat, odpowiedzialnym za kształcenie podyplomowe młodych kadr. W Klinice prowadzone byly każdego roku dwa 3 miesięczne kursy specjalizacyjne obowiązkowe przed przystąpieniem do egzaminu. Przewodniczyl Komisji Egzaminacyjnej na I i II stopień z neurologii, przed którą zdało egzaminy ponad 500 młodych neurologów związanych ze służbą wojskową.

NAJWAŻNIEJSZE STANOWISKA ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ NAUKOWĄ I ZAWODOWĄ 1952-1964 – Oddział Neurologiczny Centralnego Szpitala Klinicznego, Łódź (asystent, st. asystent, adiunkt). 1
965- 1999- Kierownik Kliniki Neurologicznej II Centralnego Szpitala Klinicznego w Warszawie.

1973-1998- Naczelny Neurolog WP.

ORGANIZACJE NAUKOWE

Członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Neurologicznego i Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej.

W 1970 roku wybrany został do Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Neurologicznego (PTN) i był dwukrotnie Prezesem tego Towarzystwa (od 1984 do 1990), a 3-krotnie wiceprezesem. Obecnie jest honorowym prezesem tego Towarzystwa.

W 1975 roku założył Sekcję Terapii PTN, której posiedzenia coroczne trwały przez 30 lat ciesząc się dużą popularnością.

Zorganizował i był pierwszym przewodniczącym Sekcji Badania i Zwalczania Bólu w PTN. Od 1975 roku jest członkiem Komitetu Nauk Neurologicznych Polskiej Akademii Nauk (KNN PAN), któremu przewodniczył przez jedną kadencję.

Był inicjatorem stworzenia i przewodniczącym Komisji Patofizjologii Bólu w tym Komitecie i przewodniczył także Komisji Historii Nauk Neurologicznych.

Od wielu lat jest członkiem Komitetu Redakcyjnego Neurologii i Neurochirurgii Polskiej, Wiadomości Lekarskich i Merkuriusza Lekarskiego, Neurologii Praktycznej, Lekarza Wojskowego oraz kwartalnika Ból i kilku innych czasopism medycznych.

Jest także honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Włoskiego Towarzystwa Badania Bólu, Czeskiego i Słowackiego Towarzystwa Neurologicznego, Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej i Polskiego Towarzystwa Dysfunkcji Narządu Żucia.

ODZNACZENIA

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, „Zasłużony Lekarz PRL”, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal im. H. Święckiego, Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, Odznaka za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia oraz szereg odznaczeń i wyróżnień resortowych.

Jest odznaczony Oficerskim i Kawalerskim Orderem Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, wieloma innymi medalami i odznaczeniami. W 2007 roku otrzymał doktorat „Honoris Causa” Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

RODZINA

Jest wdowcem od 2003 roku, ma córkę- neurologa, zięcia profesora chirurgii (zmarł w 2006) i 2 wnuków- jeden jest lekarzem, drugi informatykiem i ma już 3 prawnuków- Lenę, Tytusa i Anielkę.

ZAMIŁOWANIA

Wolny czas poświęca turystyce rowerowej i narciarskiej oraz grze w szachy. Na tym polu ma wiele osiągnięć. Był w drużynie Legionu, który w latach 60-70 tych został mistrzem Polski. Odnosił sukcesy za granicą, zdobył wiele nagród i pucharów nawet w ostatnich latach będąc na emeryturze.

OPRACOWAŁ (na podstawie danych otrzymanych od prof. dr. hab. med. Jana Kochanowskiego):

Prof. zw. dr hab. med. Jurek Olszewski